dag 11: Death valley-Las Vegas
Blijf op de hoogte en volg Marjan
23 Juli 2014 | Verenigde Staten, Las Vegas
Eerst en vooral, de foto’s van gisteren staan bij dag 10.
Vanmorgen een heerlijk ontbijt gehad, terwijl wij toast met confituur, cornflakes en fruit eten zijn er die er toch in slagen om ’s morgens gebakken patatjes met hamburger en scones te eten, en niet te vergeten een goeie kwak ketchup. Bah, hoe krijg je het binnen. We brachten een bezoekje aan de bekende Nederlandse bakker Erik Schats (zo bekend is die voor ons niet maar kom) Waaw, we voelden ons als een kind in een snoepwinkel, wat had die daar allemaal zeg. Wij kochten er “gewone” koffiekoeken. Onze koelbox kieperden we vol ijs, dit kan je in elk hotel gratis verkrijgen, we koelden onze drankjes en eten en vertrokken goed voorbereid richting ons volgende nationale park: Death Valley. Bij het begin van het park werd ons al gemeld dat je vandaag best geen wandelingen kon doen wegens extremely hot, het was dan ook deze middag 118° F oftewel 48° C. Toch werd er hier juist vandaag een marathon gehouden, maf in zo’n hitte lopen, de deelnemers kwamen uit verschillende landen en om de 100 m stond er wel een volgwagen met drinken en zonnecrème. Wij in onze auto met airco er voorbij, moest frustrerend zijn. Onze eerste stop was Stovepipe Wells, een piepklein dorpje met naast zich enorme zandduinen waar normaal de kinderen af kunnen rollen, niet voor Ella dus, het was hier broeiend heet, de warmte kwam door onze schoenzolen, gelukkig hebben we ze nog, ha ha, dat zou een zicht zijn. De weg loopt dwars door het park, je weet niet waarnaar eerst kijken, zo’n mooi desolaat landschap. Bij Furnace creek hebben we onze koffiekoeken opgegeten, in de auto met de airco aan, buiten in de schaduw viel niet te zitten. Van daaruit ging het naar badwater, het laagste punt van Noord Amerika, 86m onder de zeespiegel, de grond bestaat alleen uit zout, je proeft het een half uur later nog. Hier stond een stevige wind maar wie dacht dat die eens lekker verfrissing ging brengen was eraan voor de moeite, de wind maakte de gevoelstemperatuur nog heter. Je moet het beleefd hebben, je kan het echt niet omschrijven. We zijn daar hoop en al 5 min gebleven en hadden het gevoel van 10 km gelopen te hebben. Ella werd er helemaal misselijk van. We hebben ondertussen ook al LITERS water gedronken. Onderweg kwamen we ook nog Artist Palette tegen, een prachtige weg door de rotsen met als uitzichtpunt gekleurde bergen (door de verschillende mineralen), bij valavond zijn deze nog eens zo mooi door de bepaalde lichtinval, als je de foto’s mag geloven. Zabrisky point hebben we ook nog meegenomen, hier is Paul alleen naar boven gegaan, het was een serieuze klim, ik ben bij Ella gebleven. Daarna zijn we begonnen aan een 250 km lange tocht recht naar Las Vegas, onderweg kwamen we een wild paard met veulen tegen. Hier moesten we van Ella NATUURLIJK stoppen om een foto te nemen. Uit het niets was er ineens…… LAS VEGAS, wat een maffe stad, alleen al het binnenkomen was de moeite. We zitten hier met ons motelletje midden op de strip, hier is het dus allemaal te doen, we zitten met de laagbouw tussen allemaal megablokken. Ella is direct gaan zwemmen, na 10 min was ze aan het spelen met Amerikaans Mexicaanse kids het deed haar deugd om eens met kinderen te spelen. het zwembad ligt 10 meter van onze kamer, heeft ze weer geluk en wij ook. Nu gaan we een stapke in de wereld zetten, wat voor een wereld Viva Las Vegas zong Elvis, eens kijken wat er van die viva overblijft. toedeloe.
Ps: internet is hier heel mager, proberen de foto’s van vandaag er ook bij te krijgen.
Vanmorgen een heerlijk ontbijt gehad, terwijl wij toast met confituur, cornflakes en fruit eten zijn er die er toch in slagen om ’s morgens gebakken patatjes met hamburger en scones te eten, en niet te vergeten een goeie kwak ketchup. Bah, hoe krijg je het binnen. We brachten een bezoekje aan de bekende Nederlandse bakker Erik Schats (zo bekend is die voor ons niet maar kom) Waaw, we voelden ons als een kind in een snoepwinkel, wat had die daar allemaal zeg. Wij kochten er “gewone” koffiekoeken. Onze koelbox kieperden we vol ijs, dit kan je in elk hotel gratis verkrijgen, we koelden onze drankjes en eten en vertrokken goed voorbereid richting ons volgende nationale park: Death Valley. Bij het begin van het park werd ons al gemeld dat je vandaag best geen wandelingen kon doen wegens extremely hot, het was dan ook deze middag 118° F oftewel 48° C. Toch werd er hier juist vandaag een marathon gehouden, maf in zo’n hitte lopen, de deelnemers kwamen uit verschillende landen en om de 100 m stond er wel een volgwagen met drinken en zonnecrème. Wij in onze auto met airco er voorbij, moest frustrerend zijn. Onze eerste stop was Stovepipe Wells, een piepklein dorpje met naast zich enorme zandduinen waar normaal de kinderen af kunnen rollen, niet voor Ella dus, het was hier broeiend heet, de warmte kwam door onze schoenzolen, gelukkig hebben we ze nog, ha ha, dat zou een zicht zijn. De weg loopt dwars door het park, je weet niet waarnaar eerst kijken, zo’n mooi desolaat landschap. Bij Furnace creek hebben we onze koffiekoeken opgegeten, in de auto met de airco aan, buiten in de schaduw viel niet te zitten. Van daaruit ging het naar badwater, het laagste punt van Noord Amerika, 86m onder de zeespiegel, de grond bestaat alleen uit zout, je proeft het een half uur later nog. Hier stond een stevige wind maar wie dacht dat die eens lekker verfrissing ging brengen was eraan voor de moeite, de wind maakte de gevoelstemperatuur nog heter. Je moet het beleefd hebben, je kan het echt niet omschrijven. We zijn daar hoop en al 5 min gebleven en hadden het gevoel van 10 km gelopen te hebben. Ella werd er helemaal misselijk van. We hebben ondertussen ook al LITERS water gedronken. Onderweg kwamen we ook nog Artist Palette tegen, een prachtige weg door de rotsen met als uitzichtpunt gekleurde bergen (door de verschillende mineralen), bij valavond zijn deze nog eens zo mooi door de bepaalde lichtinval, als je de foto’s mag geloven. Zabrisky point hebben we ook nog meegenomen, hier is Paul alleen naar boven gegaan, het was een serieuze klim, ik ben bij Ella gebleven. Daarna zijn we begonnen aan een 250 km lange tocht recht naar Las Vegas, onderweg kwamen we een wild paard met veulen tegen. Hier moesten we van Ella NATUURLIJK stoppen om een foto te nemen. Uit het niets was er ineens…… LAS VEGAS, wat een maffe stad, alleen al het binnenkomen was de moeite. We zitten hier met ons motelletje midden op de strip, hier is het dus allemaal te doen, we zitten met de laagbouw tussen allemaal megablokken. Ella is direct gaan zwemmen, na 10 min was ze aan het spelen met Amerikaans Mexicaanse kids het deed haar deugd om eens met kinderen te spelen. het zwembad ligt 10 meter van onze kamer, heeft ze weer geluk en wij ook. Nu gaan we een stapke in de wereld zetten, wat voor een wereld Viva Las Vegas zong Elvis, eens kijken wat er van die viva overblijft. toedeloe.
Ps: internet is hier heel mager, proberen de foto’s van vandaag er ook bij te krijgen.
-
23 Juli 2014 - 09:52
Ina:
Death Valley, ik was er 20 jaar geleden ook en het is er inderdaad stikheet!
Las Vegas nu, een land op zich. Laat ze rollen zou ik zeggen ;-) xxx -
23 Juli 2014 - 09:53
Anja:
Ik krijg het al warm als ik jullie verslag lees. Hier wordt het trouwens ook weer 28 graden vandaag, maar dat is goed te doen. Ik ben weer benieuwd naar jullie foto's.
Wat leuk dat Ella nog even heeft gespeeld daar, gezellig!
Heeft Paul al een vetkuif? Dat moet wel in Las Vegas hé? hihi
groetjessssssssssss -
23 Juli 2014 - 10:38
An:
Kli,kt allemaal weer super! Krijg het inderdaad ook al warm bij het zien van jullie foto's!
Genoeg drinken!!!!!!! Nog veel plezier. Groetjes uit het kalme, rustige Bouwel.
-
23 Juli 2014 - 11:02
Emily En Co:
Met heel jullie verhaal komt dat van ons van 16 jaar geleden helemaal terug héél tof ! grtj -
23 Juli 2014 - 11:11
Marc Bly:
Ben benieuwd naar de foto's van Las Vegas; dat zal weer heel wat verandert zijn sinds ik er ben geweest. ik denk dat Ella niet weet waar eerst gekeken. Heb je er nog die lichtshow in die overdekte straat? laat eens weten. Vele groeten vanuit Oostende, Marc.
-
23 Juli 2014 - 11:38
Jan P.:
Knap als je dit allemaal leest en ziet!
Toch ooit mss met 'de bende van Philippens' ook eens inplannen...
Geniet ervan!
J. -
23 Juli 2014 - 11:49
Susanne:
Hello you in the USA,
Hoe leuk om te lezen allemaal.
Sommige dingen klinken me bekend in de oren... De vieze eetgewoontes van 'd Amerikanen, de warmte, de mooie lookout-points, de lange afstanden..
Geniet er maar ten volle van want dit worden later ongetwijfeld hele mooie herinneringen voor jullie en zeker voor Ella!!!
Zo te zien geniet ze er wel van...
Ook hier is het weer very hot ondertussen, maar daar hebben jullie geen boodschap aan wss.
Tot een later verslag,
Knuffel van Tom en Susanne xx
-
23 Juli 2014 - 13:33
Gust En Agnes:
Zo te zien genieten jullie volop van de natuur en de wandelingen.
Ook de koffiekoeken gaan er goed in.Ella heeft het naar haar zin zo te lezen.
Groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
